B.C. oznacza "przed Chrystusem", a A.D. oznacza "anno domini" lub "rok naszego Pana". Dlatego też oś czasu w dużej mierze w użyciu od 2015 roku opiera się na tym, co jest uważane za narodziny Jezusa Chrystusa. Niechrześcijanie mogą używać B.C.E. lub "przed wspólną erą" lub C.E. dla "wspólnej ery".
Ten system nie zawiera roku zerowego. Został opracowany w 525 A.D., który, ze względu na tę cechę, jest uważany za szóstego wieku. Nie był intensywnie wykorzystywany, dopóki nie powstał 800 A. Dionysius Exiguus, mnich z Europy Wschodniej lub Rosji. Chciał zastąpić stary system Dioklecjana 247, ponieważ cesarz Dioklecjan promował prześladowania chrześcijan.
Dionizjusz oparł system na swoim przypuszczeniu, że Jezus urodził się 753 lata po założeniu Rzymu, co okazało się błędne. Jednak uczeni nie wiedzą, jak Dionizjusz obliczył tę datę.
Kiedy B.C. i systemy A.D. stały się powszechne, ludzie w chrześcijańskich krajach wykorzystali daty z życia Chrystusa, aby zasygnalizować początek nowego roku. Dla niektórych ludzi rok rozpoczął się 25 marca, który miał być datą inkarnacji Jezusa. Inni używali 25 grudnia, daty Narodzenia Jezusa, jako początku nowego roku. Kilka osób skorzystało z Wielkanocy, z dnia zmartwychwstania Jezusa.
