Enancjomery to izomery będące odbiciami lustrzanymi siebie nawzajem, a diastereoizomery to te, które nie są ani odbiciami lustrzanymi, ani tą samą cząsteczką. W obu przypadkach cząsteczki mają te same atomy połączone ze sobą w tym samym sposób. Różnice między tymi izomerami są rozmieszczeniem przestrzennym atomów w oparciu o geometrię wiązania 3D.
Większość cząsteczek nie jest płaskimi układami atomów. Kształt cząsteczki zależy od rodzaju atomów i wiązań kowalencyjnych, które tworzą. Na przykład, ponieważ atom węgla zazwyczaj tworzy cztery różne wiązania z innymi atomami, cząsteczka z atomem węgla w środku ma kształt czworościenny lub podobny do piramidy. Jeśli wszystkie cztery atomy w wiązaniach z atomem węgla są różne, niemożliwe jest nałożenie jednego na drugi, niezależnie od tego, jak oba izomery są odwrócone.
Jednym ze sposobów sprawdzenia, czy dwa atomy węgla mają taką samą stereochemię, jest umieszczenie diagramu atomu węgla tak, aby przyłączony atom o najniższej liczbie atomowej był skierowany w Twoją stronę. Jeśli możesz obrócić te dwie cząsteczki tak, aby pozostałe trzy atomy znajdowały się w tej samej pozycji, to mają tę samą chemię i są tą samą cząsteczką.
Ten proces jest skomplikowany dla cząsteczek zawierających więcej niż jeden atom węgla z czterema różnymi wiązaniami z innymi atomami. Jednak wciąż możliwe jest określenie, czy cząsteczki są takie same, enancjomery lub diastereoizomery, zaczynając od jednego atomu węgla i działając przez całą cząsteczkę.
