Podstawową cechą odróżniającą ester od eteru jest ich odmienna struktura. Związek znany jako ester ma wiązanie węgiel-karbonyl-tlen, podczas gdy związek eterowy ma wiązanie węgiel-tlen-węgiel.
Zazwyczaj ester jest pochodną kwasów karboksylowych i alkoholu, a eter jest uważany za związek organiczny. Estry występują naturalnie w większości pokarmów, zwłaszcza owoców, i emitują różne zapachy powszechnie stosowane w zapachach, feromonach i olejkach eterycznych. Estry pochodzą również z naturalnych olejów i tłuszczów.
Etery są mniej polarne niż estry. Ze względu na ich lotność estry można identyfikować za pomocą procedury laboratoryjnej zwanej chromatografią gazową. Etery są bardzo stabilnymi związkami i mają stosunkowo niską reaktywność chemiczną. Ta stabilność wynika z niezdolności eteru do reagowania z aktywnymi metalami, zasadami, reduktorami, środkami utleniającymi i rozcieńczonymi kwasami. Estry są bardziej elastyczne i mają małą polarność. Te właściwości powodują, że estry są bardziej lotne i mniej sztywne.
Generalnie estry są przygotowywane w laboratorium przy użyciu procesu zwanego estryfikacją. Estry można również wytwarzać przez alkoholizę chlorków acylowych i bezwodników kwasowych. Etery można syntetyzować w laboratorium za pomocą kilku różnych metod. Odwodnienie alkoholi i synteza eteru Williamsona to dwie powszechne metody stosowane do syntezy eterów.
