Kryształy cukru i soli składają się z zupełnie innych pierwiastków i mają bardzo różne właściwości chemiczne i fizyczne. Chociaż oba łatwo rozpuszczają się w wodzie, rozpuszczają się na różne sposoby iw przeciwieństwie do cukru rozpuszczają sól w dużej mierze nie ma wpływu na temperaturę. Ich największe podobieństwa występują w ich powszechnym wyglądzie jako małe białe kryształy i ich zastosowanie w przygotowaniu i aromatyzowaniu żywności.
Najczęściej używanym cukrem przez ludzi jest sacharoza. Ten kowalencyjny związek pochodzi najczęściej z buraków cukrowych lub trzciny cukrowej. Składa się wyłącznie z kowalencyjnie związanych atomów węgla, tlenu i wodoru. Wiązanie między tlenem a węglem lub wodorem jest bardzo polarne, a konfiguracja cząsteczki sacharozy sprawia, że jest ona ogólnie polarna. Właśnie ta polarna natura pozwala łatwo rozpuszczać cukier w wodzie, a jego rozpuszczalność wzrasta w wyższych temperaturach.
Najczęściej spotykaną przez ludzi solą jest chlorek sodu. Kryształy chlorku sodu nie składają się z pojedynczych cząsteczek; składają się one z krystalicznej sieci jonów sodu i chlorków. Każdy jon sodu jest wiązany jonowo - to znaczy utrzymywany razem z przeciwnymi ładunkami - z każdym z jonów chlorkowych wokół niego. Gdy sól rozpuszcza się, woda wciąga poszczególne jony do roztworu, a nie do całych cząsteczek, jak to ma miejsce w przypadku cukru.
