Taproot jest dużym głównym korzeniem, który schodzi z łodygi i ma wiele mniejszych bocznych korzeni; włóknisty system korzeniowy ma wiele korzeni o tej samej wielkości, które dzielą się na małe boczne korzenie. Mlecze, trujący bluszcz i marchew są przykładami korzeniowych; słodkie ziemniaki są mięsistą częścią włóknistego korzenia.
System korzeniowy pozwala roślinom lepiej kotwić, pozyskiwać źródła minerałów i wody z głębszych warstw ziemi niż rośliny o korzeniach włóknistych. System włóknisty jest bardziej podatny na suszę; jednak pozwala również roślinie szybciej reagować na nawożenie.
Dicots i monocots to dwie klasy roślin kwitnących. Większość systemów korzeniowych składa się z dwuliściennych i iglastych. Taproot jest głównym korzeniem rośliny, ale są mniejsze korzenie, które wyrastają z korzenia. Kran korzeń rośnie w dół w głąb ziemi. Z tego powodu marchewki są wybierane tylko z ziemi. Taproots są w stanie kopać głęboko w ziemi, aby osiągnąć rezerwy wody, aby utrzymać się.
Monocots, w tym cebula i trawa, są włóknistymi systemami korzeniowymi. Korzenie tych roślin są nieco małe, ale generalnie są w przybliżeniu tej samej wielkości i wyrastają z łodygi. Z głównych korzeni, mniejsze boczne kawałki korzeni wyrastają na zewnątrz i zaczynają sadzić się na ziemi. Mniejsze boczne korzenie są w stanie przyczepić się i przylgnąć do gleby, co czyni je idealnymi do zapobiegania erozji.
