Krótkowzroczność sprawia, że odległe obiekty wydają się niewyraźne, podczas gdy dalekowzroczność sprawia, że bliskie obiekty wydają się rozmyte. Krótkowzroczność jest znana jako krótkowzroczność, podczas gdy dalekowzroczność to hipermetropia lub nadwzroczność, jak zauważył Fort Lauderdale Eye Institute.
Przy normalnym wzroku światło skupia się na siatkówce, co daje wyraźne widzenie. Krótkowzroczność pojawia się, gdy światło odbija się w przedniej części siatkówki, powodując rozmycie odległych obiektów, podczas gdy bliższe obiekty pozostają czyste. Często występuje w wieku szkolnym i postępuje z wiekiem.
Dalekowzroczność pojawia się, gdy światło odbija się za siatkówką, powodując rozmycie blisko siebie obiektów i wyraźnych odległych obiektów. Często występuje po urodzeniu, ale niektóre dzieci wyrastają z tego stanu, zgodnie z Medline Plus National Institutes of Health.
