Wytrzymałość na rozciąganie miedzi zdefiniowana przez moduł Younga wynosi 129,8 gigapaskali (129,8 GPa). Liczba ta znajduje się na górnym końcu zakresu, co oznacza, że miedź jest bardzo plastycznym materiałem i może tolerować wciąganie go w bardzo cienki drut bez zrywania.
Ta wysoka plastyczność jest wynikiem elektronowego układu atomu miedzi, który ma wypełnioną d-powłokę z jednym s-orbitalnym elektronem nad nią. To sprawia, że ich wiązania metaliczne są stosunkowo słabe. Miedź dzieli tę właściwość z pewnymi innymi metalami, takimi jak srebro i złoto.
Zdolność miedzi do wciągnięcia w cienki drut sprawia, że idealnie nadaje się do drutu elektrycznego i biżuterii. Miedź jest jednak miękka i często jest stopowana z innymi metalami, takimi jak cynk, aby zapewnić wytrzymałość.
