Poprawka Platt była umową z 1903 r. między Stanami Zjednoczonymi a Kubą, mającą na celu ochronę niepodległości Kuby. Pozwoliło to również zaangażować Stany Zjednoczone w sprawy wewnętrzne i międzynarodowe na Kubie w zamian za egzekwowanie niepodległości Kuby.
Traktat wywodził się z kontroli Stanów Zjednoczonych nad Kubą w następstwie wojny hiszpańsko-amerykańskiej i był poprawką do ustawy o funduszach armii z 1901 roku. Traktat przewidywał siedem warunków wycofania wojsk USA z Kuby po zakończeniu wojny i sprawił, że Stany Zjednoczone stały się dominujące w sprawach kubańskich. Kuba zmieniła konstytucję w 1901 r., Aby uwzględnić warunki poprawki Platt.
Senator Orville Platt przedstawił poprawkę, która została przyjęta w głosowaniu w wysokości 43 do 20 lat. Poza zezwoleniem Stanom Zjednoczonym na wypowiadanie się w sprawach kubańskich, dyktowała ona również, że Kuba dzierżawi lub sprzedaje ziemie USA do użytku jako stacje morskie lub do nawęglania, w tym stacji morskiej zlokalizowanej w Zatoce Guantanamo.
Po ratyfikacji poprawki, cukier kubański zyskał pierwszeństwo na rynku w Stanach Zjednoczonych. Wiele postanowień tej poprawki zostało uchylonych podczas prezydencji Franklina Roosevelta w ramach jego dobrej polityki sąsiedztwa. Rząd Castro na Kubie wielokrotnie potępiał traktat i nazwał go naruszeniem Konwencji Wiedeńskiej.
