Pierwsze mieszkania zostały zbudowane przez wczesnych ludzi, aby schronili się podczas polowań i zbierali wyprawy około 30 000 lat temu. Dowody sugerują, że te mieszkania były strukturami namiotowymi. Chociaż te namioty służyły za tymczasowe domy, koczowniczy tryb życia wczesnych ludzi nie wymagał stałych struktur.
Konieczność stworzenia bardziej trwałych struktur wyniosła około 8 000 B.C.E. Archeolodzy odkryli okrągłe konstrukcje domów w Jerycho, które mają kształt namiotów obozowych używanych przez wczesnych łowców i zbieraczy, ale budowla z cegły mułowej wskazuje, że wyraźnie miały one być stałymi konstrukcjami. Przypuszcza się, że przejście społeczeństwa ludzkiego z łowiectwa i zbieractwa do rolnictwa doprowadziło do potrzeby stałego mieszkania. Pierwsze kwadratowe budowle mieszkalne zbudowano w dzisiejszej Turcji około 6500 r. Pne. Mają proste ściany, ale bez drzwi. Każdy dom wchodzi przez dach. Cement został po raz pierwszy użyty w konstrukcji około 200 r.ż., a Rzymianie udoskonalili łuki i kopuły w okolicy 1 B.C.E. Dowody na pierwsze szklane okna pojawiają się również w strukturach rzymskich z I wieku ne Nowoczesna koncepcja budownictwa mieszkaniowego ewoluowała od europejskich pałaców, które zostały zbudowane w XV wieku, kiedy to nie było już po prostu funkcjonalne, ale wygodne jak dobrze.
