Tradycja bez trzeciej kadencji powstała, gdy George Washington był prezydentem Stanów Zjednoczonych. Stwierdził, że dwie kadencje są wystarczające dla każdego prezydenta. Stało się to nieoficjalnym prawem.
Nieoficjalna tradycja Waszyngtonu została przerwana po raz pierwszy w 1940 roku. Franklin D. Roosevelt, który przewodził krajowi przez Wielki Kryzys, służył w sumie przez cztery kadencje. Był jedynym prezydentem Stanów Zjednoczonych, który obsługiwał więcej niż dwie kadencje.
W 1947 r., po śmierci prezydenta Roosevelta kilka miesięcy po jego czwartej kadencji, Kongres uchwalił 22. Poprawkę, która formalnie uczyniła trzecią kategorię prawem.
