Według Instytutu Bill of Rights, Wielki Kompromis Ameryki był odpowiedzialny za stworzenie podwójnego systemu reprezentacji Kongresu. Każde państwo ma dwóch senatorów, podczas gdy reprezentacja w Izbie Reprezentantów opiera się na populacji państwowej.
Strona internetowa Senatu Stanów Zjednoczonych wskazuje, że Wielki Kompromis był potrzebny, ponieważ delegaci do Konwencji Konstytucyjnej 1787 nie byli w stanie uzgodnić, w jaki sposób należy podzielić reprezentację. Bardzo zaludnione państwa wierzyły, że mają prawo do posiadania większej liczby przedstawicieli, ale mniejsze państwa nie chciały otrzymać mniej znaczącego głosu. Porozumienie to jest również znane jako "kompromis w Connecticut", ponieważ Roger Sherman i Oliver Ellsworth z tego stanu zaproponowali tę propozycję, która została przyjęta przy użyciu marginesu jednej gali.
