Wielu ludzi przyjmuje, że niewolnictwo zakończyło się proklamacją emancypacji, ale ostatni niewolnicy w Stanach Zjednoczonych nie zostali uwolnieni aż do prawie trzech lat później, 19 czerwca 1865 roku, znanego również jako "Juneteenth". Jest również znany jako Juneteenth Independence Day, Freedom Day i Emancipation Day.
Należy pamiętać, że podczas gdy Proklamacja Emancypacji, wydana 1 stycznia 1863 roku, uwolniła technicznie niewolników, nie miała ona zastosowania do państw, które odłączyły się od Unii w czasie wojny secesyjnej. Wiele stanów południowych nadal praktykowało niewolnictwo, a wiele osób było zniewolonych przez lata po Proklamacji Emancypacji.
19 czerwca 1865 r. - dwa miesiące po zakończeniu wojny secesyjnej - generał Gordon Granger pojechał do Galveston w Teksasie z 2 tysiącami żołnierzy Unii, aby przeczytać General Order No. 3, który uwolnił 250 000 niewolników. Tak zaczęło się tradycyjne świętowanie Juneteenth, ale od samego początku nie było śpiewu ani tańca.
Wielu byłych niewolników było zastraszonych i zniechęconych do świętowania. Niektórzy nawet kontynuowali pracę dla swoich byłych właścicieli. Segregacja w niektórych państwach uniemożliwiła Afroamerykanom korzystanie z publicznych przestrzeni na ich uroczystości. Ze względu na prawa Jim Crowa i Wielki Kryzys, Afroamerykanie migrowali w kierunku północnych miast, aby znaleźć pracę. Tam było prawie niemożliwe wzięcie udziału w święcie - zwłaszcza, że nie został jeszcze uznany za oficjalne święto.
Pod koniec XX wieku i do 2015 roku silny ruch ożywił Junteenth zarówno jako dzień świętowania, jak i świadomości narodowej. W 1979 r. Teksas był pierwszym państwem, które uczyniło Junteenth oficjalnym świętem. Od 2015 r. Jest oficjalnie uznawany przez 43 państwa.
