W informatyce ROM oznacza "pamięć tylko do odczytu" i odnosi się do typu pamięci używanej do przechowywania danych lub informacji w formie stałej. Jest stosowany głównie w dystrybucji oprogramowania układowego i półprzewodnikowe układy scalone.
Treści na ROM mają być przechowywane na stałe. Ta cecha utrudnia lub uniemożliwia zmianę lub usunięcie zawartości przechowywanej na pamięci ROM. Pamięć jest także nieulotna, co oznacza, że nie traci swojej zawartości, gdy nie ma zasilania, w przeciwieństwie do pamięci o dostępie losowym, lepiej znanej jako pamięć RAM, która jest niestabilna. W rezultacie pamięć ROM jest preferowanym miejscem przechowywania ważnych danych, takich jak podstawowy zestaw instrukcji wejściowych (BIOS) w komputerach.
Początkowo zawartość pamięci ROM nie mogła zostać w ogóle usunięta lub zmieniona. Zaawansowanie technologiczne doprowadziło do opracowania różnych rodzajów pamięci ROM. Niektóre z nich umożliwiają modyfikowanie lub usuwanie przechowywanych danych przy użyciu specjalnych technik.
Programowalna pamięć ROM lub PROM, umożliwia tylko jedno wystąpienie modyfikacji zawartości za pomocą impulsów wysokiego napięcia. Kasowalna pamięć PROM lub EPROM to rodzaj pamięci ROM z zawartością, którą można zmieniać kilka razy, wystawiając ją na działanie silnego światła ultrafioletowego. Elektrycznie wymazywalna PROM to kolejny typ ROM z zawartością, którą można kilkakrotnie skasować lub zmodyfikować elektrycznie.
