Amerykańskie szczygły są rozmieszczone w Ameryce Północnej od wybrzeża Atlantyku po wybrzeże Pacyfiku, a migracja odbywa się z północy na południe, kiedy pogoda zaczyna spadać. Szczygły występują tak daleko na północy w lecie w południowej Kanadzie, a zimą na południe od północno-wschodniego Meksyku.
Istnieją cztery podgatunki amerykańskiego szczygła, którego migracje się pokrywają. Amerykańskie szczygły uważa się za ptaki migrujące na krótkich dystansach, a stada gromadzą się wiosną i jesienią, aby migrować na północ lub południe w poszukiwaniu większego pożywienia. Wiosną stada szczygłów z południowych brzegów Meksyku migrują na północ do terenów lęgowych w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Zakres hodowli rozciąga się od Saskatchewan w Kanadzie, od zachodu do północnej Kalifornii i od wschodu do Północnej Karoliny.
Po hodowli i hodowli piskląt po raz kolejny gromadzą się, aby migrować na południe jesienią. Zimowy zasięg rozciąga się na całą Amerykę od północnej Kalifornii po Carolinas aż do Meksyku. Szczygły wydają się preferować obszary, w których średnia styczniowa temperatura spada poniżej zera stopni Fahrenheita. W środkowych Stanach Zjednoczonych przez cały rok odbywają się amerykańskie szczygły, aw zimowych miesiącach ptaki są regularnie dostrzegane w karmnikach dla ptaków.
