Jedynymi stałymi drapieżnikami minogów morskich są ludzie, którzy polują na nich zarówno w poszukiwaniu pożywienia, jak i zachowania innych gatunków ryb, do których zagrażają minoga. Lamperze umierają wkrótce po tarle, więc mają maksymalną długość życia około pięciu lat.
Minogi morskie pochodzą z Oceanu Atlantyckiego, a ich zasięg rozciąga się wzdłuż wybrzeży Stanów Zjednoczonych i Europy. Zostały one również wprowadzone kilkakrotnie do słodkowodnych Wielkich Jezior w Stanach Zjednoczonych, a populacja nadal tam istnieje. Pogorzeliska są ścigane, szczególnie w Wielkich Jeziorach, częściowo dlatego, że są inwazyjnymi gatunkami, które mogą dewastować rodzime populacje ryb. W rzeczywistości gatunek jest częściowo odpowiedzialny za upadek przemysłu rybnego Wielkich Jezior w 1800 roku. Są zewnętrznymi pasożytami innych ryb, pochłaniającymi krew i skórę. Ostatecznie, minogi morskie mogą rozbić ciało ryby, gdy jeszcze żyje. Miny nie mają preferowanego gatunku zdobycza i atakują dowolną rybę na jej obszarze. Zabijanie minogów morskich odbywa się za pomocą pułapek i pestycydów, które są ukierunkowane specjalnie na minogi.
Lichwiarze przestają karmić się, gdy przygotowują się do odrodzenia, a ich układ pokarmowy psuje się. Samce budują gniazda i wykorzystują sygnały chemiczne, aby przyciągnąć partnerów, ale nie zapewniają dalszej opieki rodzicielskiej.
