Szopy są znane z paplaniny, trylów, pisków, warczenia i krzyków. Są dużo bardziej wokalne jak młode niż dorosłe, a częste wysokie dźwięki dorosłych są oznaką wścieklizny.
Szopy pracza są szczególnie znane z trajkotania, niskiego, szybkiego, perkusyjnego połączenia. Podczas rywalizacji o jedzenie syczą i gadają o innych szopach. Mają też wezwania do cierpienia i wokalizacje, które brzmią jak gwizd piszczący sowy. Szopy terytorialne warkotają, syczą i krzyczą.
Młodsze szopy mają większy repertuar wokali i częściej je tworzą. Należą do nich tryle, ćwierkania, piski i mruczki.
Dźwiękiem szopa pracza najbardziej kojarzonym z wścieklizną jest wysoki pisk. Dorosłe szopy, które wielokrotnie wokalizują i pokazują inne dziwne zachowania, takie jak oszołomienie, powinny zostać zgłoszone do kontroli zwierząt.