Popocatepetl to stratowulkan położony w środkowym Meksyku. Jest to drugi co do wielkości wulkan na kontynencie północnoamerykańskim. Po 50 latach nieaktywności Popocatepetl zaczął działać w 1994 roku.
Stratowulkaniczne, znane również jako stożki kompozytowe, łagodnie unoszą się z krajobrazu u podstawy i stają się bardziej strome w pobliżu szczytu. Większość stratowulkanów tworzy się na granicach płyt. Wiele, w tym Popocatepetl, znajduje się w tzw. Pierścieniu Ognia, serii wulkanów wycinających pacyficzny talerz stworzony z subdukcji granic płyt. Wybuchy stratowulkanów wiążą się ze śmiertelnymi przepływami piroklastycznymi. Gorące wulkaniczne fragmenty i toksyczne gazy przesuwają się w dół zbocza z małym wyprzedzeniem. Kilkaset lat zwykle występuje między erupcjami.
Popocatepetl to azteckie słowo oznaczające palącą górę. Na szczycie północno-zachodniego zbocza widoczne są pozostałości wcześniejszego poprzednika, zwieńczone kraterem o głębokości od 250 do 450 metrów. Tereny na południe od wulkanu są pokryte gruzem z co najmniej trzech poprzednich wulkanów aktywnych w epoce plejstocenu. Od czerwca 2014 r. Popocatepetl wybuchł 15 razy od czasu przybycia Hiszpanów w 1519 r., Co czyni go jednym z najbardziej aktywnych wulkanów w Meksyku. Zagraża ponad 20 milionom ludzi żyjących w okolicy.
