Algonquin używał łuków i strzał, maczug, włóczni, noży i pułapek. Podobnie jak większość broni Native American, broń Algonquin była w większości wykonana z drewna i kamienia. Podczas wojny francusko-indyjskiej, Algonquin otrzymał stalowe noże i inną broń od Francuzów do walki z Iroquois.
Algonquin to indiańskie plemię, które mieszkało w południowym Quebecu i wschodnim Ontario. Są oni podgrupą Algonquian, grupy rdzennych Amerykanów mówiących po Algonquian językach. Najbliższymi sojusznikami Algonquin byli plemiona Ojibway, Ottawa i Huron. Chociaż handlują futrami z Iroqoius, często toczą z nimi wojnę.
Algonquin często używał klubów wojennych o kulistych głowach. Bronie te były zakrzywione, asymetryczne pałki wyrzeźbione z jednego kawałka drewna. Noże były również popularną bronią i były w większości wyostrzone z kamienia, obsydianu lub krzemienia. Podobnie jak większość indiańskich plemion, Algonquin używał łuków i strzał zarówno do polowania jak i do walki z innymi plemionami. Łuki były w większości wykonane z drewna ze sznurkami wykonanymi ze sprężystych ścięgien zwierząt. Strzały zostały wykonane z drewna z grotami wykonanymi z twardego kamienia. Algonquin zbudował pułapki, aby złapać dużą zwierzynę, taką jak jelenie. Zamiast tradycyjnie łowić za pomocą haków, używali ostrych włóczni do łapania ryb.