Życie żołnierzy podczas I Wojny Światowej odbywało się zgodnie ze specjalną procedurą, która wymagała wstawania około 5 rano, wykonywania ćwiczeń wojskowych, gdy nie prowadzono bezpośredniej walki, jedzenia śniadania, wczesnego obiadu, krótkiego sypiania, wykonywania bardziej wojskowych ćwiczenia, a następnie fizyczną pracę przed pójściem spać na wieczór. Żołnierze podczas I wojny światowej spędzili większość czasu w okopach na linii frontu. Rzadko przemieszczali się z okopów, z wyjątkiem przemieszczania się z jednego pola bitwy na drugi i dzielili blisko siebie pomieszczenia mieszkalne i sypialne z innymi mężczyznami.
Pomimo chaotycznej natury wojny, życie żołnierzy przebiegało według dość przewidywalnych harmonogramów. Żołnierze wstali rano przed świtem, około godziny piątej rano. Wykonali stojące musztry zwane "Stand-to-Arms", a następnie otrzymywali codzienną porcję rumu około godziny 5:30. Żołnierze kontynuowali wykonywanie ćwiczeń na stojąco do około 7 rano, kiedy otrzymywali śniadanie. Śniadanie dla żołnierzy składało się zwykle z bekonu i herbaty.
O 8 rano żołnierze potrzebowali czasu na czystość poprzez kąpiel, czyszczenie broni i porządkowanie okolicznych obszarów. Żołnierze jedli obiad w południe, a potem spali na zmianę, pilnowali i angażowali się w zajęcia rekreacyjne. O 5 po południu żołnierze wzięli herbatę, a następnie wykonywali ćwiczenia na stojąco do około godziny 18:30. Następnie żołnierze pracowali przez całą noc, robiąc naprawy sprzętu i materiałów lub naprzemiennie śpiąc i patrolując.
