Patrick Henry był jednym z założycieli Stanów Zjednoczonych i siłą napędową w rewolucji amerykańskiej. Na Kongresie Kontynentalnym w Filadelfii w 1774 roku przyłączył się do Sam Adams, by poprzeć zdecydowany sprzeciw wobec rządów brytyjskich. Później został gubernatorem Wirginii.
Jako prawnik i potężny mówca Henry został wybrany na delegata do Kongresu Kontynentalnego. Wypowiadając się wielokrotnie przeciwko brytyjskim rządom, był znanym zwolennikiem rewolucji. Stanowczo sprzeciwiał się ustawie o pieczęciach, która pozwalała Wielkiej Brytanii na opodatkowanie wszystkich druków używanych przez kolonistów.
Zaledwie dziewięć dni po złożeniu przysięgi w House of Burgesses, organie legislacyjnym kolonii Virginii, wprowadził uchwały Ustawy Stanu Wirginia, które utrzymywały, że kolonie mają wyłączne prawo do opodatkowania swoich obywateli. Śmiałość rezolucji Henry'ego spowodowała, że niektórzy asmeniści oskarżyli go o zdradę, ale Henryk się nie wycofał. Miał swoje rezolucje skopiowane i przekazywane do innych kolonii, wachlując płomienie buntu przeciwko Wielkiej Brytanii.
W 1775 Henry wypowiedział swoje słynne przemówienie dotyczące wolności lub śmierci na Konwencji Wirginii. Rewolucja amerykańska rozpoczęła się krótko po tym przemówieniu.
