Cesarz rzymski Neron jest jedną z najbardziej kontrowersyjnych postaci w historii Imperium Rzymskiego. W pierwszych latach rządów Nerona obniżył podatki i dokonał pozytywnych zmian w prawie niewolniczym. Jednym z najbardziej znaczących wydarzeń, które miały miejsce w późniejszych latach, było spalenie Rzymu w 64 A.D.
Nero miał 17 lat, gdy został cesarzem Imperium Rzymskiego po śmierci ojczyma, cesarza Klaudiusza w 54 roku. Nero był szanowanym i uczciwym przywódcą podczas pierwszej części swego panowania. Dał niewolnikom prawo do wnoszenia skarg przeciwko ich panom i zakazania kar capitol w Imperium. Wspierał także sztukę i lekkoatletykę.
W roku 59. A. Nero rozkazał zamordować jego matkę z powodu jej ingerencji zarówno w życie osobiste, jak i politykę polityczną. Po jej morderstwie Neron stał się znany jako tyran. Wydał on nadwyżki rządowych funduszy na osobiste odpusty i zaczął egzekwować lub wygnania członków senatu, którzy mu się sprzeciwiali lub których czuli się zagrożeni. W 64 r. Wielki Ogień palił się przez 10 dni i zdziesiątkował 75% Rzymu. Chociaż nie ma żadnego konkretnego dowodu, uważa się, że Nero rozpalił ogień, by zrobić miejsce dla swojej nowej willi. Nero obwinił chrześcijan i rozpoczął kampanię ciężkich prześladowań przeciwko nim. Te wybryki trwały do momentu, gdy Nero popełnił samobójstwo w 68 A.D.
