W czasach rewolucji przemysłowej choroba była powszechna, a warunki sanitarne były godne ubolewania. Ludzie żyli i pracowali w zatłoczonych warunkach, a ścieki i odpady nie były odpowiednio utylizowane. Brak praktyk higienicznych i szybkie rozprzestrzenianie się chorób prowadzi do wielu zgonów w tym okresie.
Ludzie często byli w złym stanie zdrowia, ponieważ mieszkali w zbyt zatłoczonych mieszkaniach i kamienicach. Warunki życia były straszne, ponieważ pojawiły się slumsy, a normy budowlane były niskie. Często trudno było znaleźć czystą wodę, ponieważ ścieki i odpady zostały zrzucone do tych samych rzek, które dostarczały wody pitnej i wody do mycia. W niektórych obszarach brakowało urządzeń do mycia, pozostawiając mieszkańców bez opcji higienicznych.
Ze względu na zatłoczone przestrzenie mieszkalne i robocze, brak czystej wody i niewłaściwa wiedza na temat przyczyn chorób, tłumy ludzi zginęły. Lekarze uważali, że choroby przenoszone są przez opary i gazy, a nie zarazki, bakterie i wirusy. Z powodu złej wentylacji, skażonej wody i niedożywienia szalejącego w slumsach, szybko rozprzestrzeniają się choroby z niszczycielskimi skutkami, cholera, dur brzuszny, tyfus, mała ospa i gruźlica pochłonęły liczne życia. Aż jedna trzecia zgonów w Wielkiej Brytanii w latach 1800 do 1850 była spowodowana gruźlicą. W 1849 roku zmarła połowa z 30 000 ludzi zarażonych cholery w Londynie.
