Do osiągnięć Jose P. Laurela należy jego jawna krytyka agendy Stanów Zjednoczonych na Filipinach i jego udział w przygotowaniu Bill of Rights for the Philippine Constitution. Był także zwolennikiem praw kobiet.
W 1925 r. Laurel wszedł do życia publicznego jako senator, a od 1936 r. stał się wspólnikiem wymiaru sprawiedliwości w Sądzie Najwyższym.
Z powodu swojej nieufności wobec Stanów Zjednoczonych Laurel mógł pozostać w rządzie przez całą japońską okupację lat czterdziestych, w tym czasie przeżył także próbę zamachu.
Został wyznaczony na stanowisko lidera w sponsorowanym przez Japonię rządzie, pełniąc funkcję prezydenta Filipin w latach 1943-1949.
Odszedł z polityki w 1957 roku i zmarł 2 lata później w wieku 68 lat.
