Efekty imperializmu w Egipcie były mieszanką pozytywnych i negatywnych, w tym rozwoju edukacji, kultury, infrastruktury i gospodarki z jednej strony, z zakłóceniami politycznymi, konfliktami zbrojnymi i wyzyskiem z drugiej strony. < /strong> Wśród wielu sił imperialistycznych, które w Egipcie wywierają wpływ, są Grecy, Rzymianie, tureckie imperium osmańskie i Brytyjczycy, którzy pomogli zorganizować budowę Kanału Sueskiego.
Egipt został ustanowiony jako Królestwo Ptolemeusz przez Ptolemeusza I Sotera, wyznawcę Aleksandra Wielkiego, w 305 roku pne. Ta dynastia rządziła Egiptem jako hellenistyczne (starożytne greckie) państwo, dochodząc do władzy przez asymilowanie egipskich tradycji. Na przykład określili się jako prawowici faraoni i przyjęli lokalny styl ubioru. Podczas gdy Dom Ptolemeusza niewątpliwie przekształcił egipską gospodarkę na lepsze, wraz z ustanowieniem renomowanej Biblioteki Aleksandryjskiej, ulepszenia te zostały w większości skierowane na korzyść greckich klas rządzących; Egipcjanie nie widzieli poprawy jakości życia.
Niewiele zmieniło się w czasach Egiptu jako wczesna rzymska prowincja pod ostoją Ptolemeuszy, wasal królowej Kleopatry.
Późniejsze fale arabskich imperialistycznych inwazji miały jednak znacznie bardziej transformujący wpływ na Egipt, a zwłaszcza na jego tradycje religijne, które zarówno Grecja, jak i Rzym były zadowolone z samodzielności.
