Wojna w Wietnamie była zwalczana w celu powstrzymania komunistycznych rządów Wietnamu; nie udało mu się osiągnąć zamierzonych celów pomimo ogromnej utraty życia zarówno południowych, jak i północnych Wietnamczyków oraz Stanów Zjednoczonych, którzy wkroczyli, próbując powstrzymać komunistyczne panowanie w regionie. Wojna w Wietnamie poprzednio nosiła tytuł najdłuższego wojna w historii USA do czasu wojny w Afganistanie. Pomimo interwencji wojskowej ze strony USA Północnowietnamczycy byli w stanie wyprzedzić południowowietnamczyków, a wojna w Wietnamie ma swoje miejsce w historii jako jedyna wojna, którą Stany Zjednoczone przegrywały.
Straty po stronie USA były ogromne. Ponad 47 000 żołnierzy zginęło w akcji, a 11 000 straciło życie w wyniku niecodziennych zgonów podczas okupacji. Ponad 150 000 żołnierzy amerykańskich zostało rannych, a ponad 10 000 zabrakło na koniec konfliktu. Obywatele USA w ogóle nie zgadzali się z udziałem USA w konflikcie, a powracający żołnierze często napotykali piętno na temat wojny po powrocie.
Utrata życia Wietnamczyków była również ogromna. Szacuje się, że zabito około 110 000 Południowo-Wietnamczyków, a pół miliona żołnierzy zostało rannych. Utrata życia cywilnego również była ciężka; niektóre niskie szacunki mówią, że ponad 400 000 cywilów zostało zabitych podczas długiego konfliktu. Chociaż liczba ofiar w przypadku Wietnamu Północnego i Viet Congu (którzy byli południowowietnamskimi, którzy stali po stronie komunistycznej Północy) jest bardzo pobieżna, rząd twierdzi, że podczas 21 lat wojny w Wietnamie zginęło 1,1 miliona żołnierzy.
