Trzy główne powody europejskiej eksploracji kontynentu północnoamerykańskiego polegały na znalezieniu alternatywnego przejścia do Chin i wschodnich rynków handlowych, wykorzystania siły roboczej i zasobów w nowym świecie oraz rozprzestrzenienia cywilizacji w stylu europejskim. Oprócz budowania imperiów kolonialnych w Ameryce Północnej, mocarstwa europejskie były w stanie wykorzystać bogactwo wydobyte z tych kolonii, aby sfinansować budowanie imperiów w innych miejscach. Europejczycy również zdobyli nową żywność z Ameryki Północnej, taką jak pomidory, fasola, dynia i kukurydza.
Niektóre z map sporządzonych przez francuskich i hiszpańskich odkrywców w Ameryce Północnej są dziś badane pod kątem szczegółów, które przekazują w odniesieniu do wczesnych grup etnicznych, ruchów ludności i zmian środowiskowych. Jedną ze spuścizna odkryć północnoamerykańskich jest zainteresowanie archeologów i historyków badaniami dokładnymi trasami różnych grup poszukiwawczych. Czasami określany jako "historia po calu", zainteresowanie zaspokajało potrzeby lokalnych społeczności w zakresie public relations, a wiele miast i miasteczek twierdziło, że ich obszary przeszły przez różnych francuskich lub hiszpańskich odkrywców.
Opis indiańskich zwyczajów i kultur jest kolejnym dziedzictwem wywodzącym się z wczesnych eksploracji Ameryki Północnej. Te opisy mogą być nieco zniekształcone przez odkrywców, którzy oglądają kulturę rodzimą przez pryzmat europejskiego chrześcijaństwa, ale nadal pozostają źródłem wiedzy na temat tego, jak ludzie żyli w Ameryce Północnej przed przybyciem Europejczyków.
