Albert Einstein, prawdopodobnie najbardziej wpływowy fizyk XX wieku, opublikował wiele przełomowych teorii w 1905 roku i zdobył Nagrodę Nobla w 1921 roku za fizykę za wyjaśnienie efektu fotoelektrycznego. Opublikował swoją ogólną ogólną teorię względności w 1915 roku.
Albert Einstein urodził się 14 marca 1879 r. w mieście Ulm w Niemczech. Po ukończeniu Politechniki w Zurychu znalazł pracę w szwajcarskim biurze patentowym w Bernie, gdzie sformułował niektóre z jego najlepszych prac. W 1905 opublikował cztery nowatorskie artykuły, w tym "O elektrodynamice ruchomych ciał", które wprowadziły jego teorię szczególnej teorii względności. W kolejnym artykule z 1905 roku połączył masę i energię ze słynnym równaniem E = mc²: energia równa się masie pomnożonej przez prędkość światła do kwadratu.
To był kolejny z artykułów Einsteina z 1905 roku, który zdobył mu Nagrodę Nobla z 1921 roku za fizykę. W tym artykule wyjaśniono efekt fotoelektryczny, widoczny, gdy obiekty emitują naładowane cząstki po uderzeniu światłem.
W 1915 roku, po objęciu stanowiska na Uniwersytecie w Berlinie, Einstein opublikował swoją ogólną teorię względności, pierwszą główną teorię grawitacji od czasów Isaaca Newtona opublikowaną ponad 250 lat wcześniej. Teoria została potraktowana przez wielu jako rewolucja w fizyce.
Einstein, Żyd i pacyfista, postanowił opuścić Berlin w 1932 roku, ponieważ sytuacja polityczna w Niemczech stała się niepokojąca. Einstein zmarł w Princeton, New Jersey, 18 kwietnia 1955 r.
