Osły żywią się suchą masą i pokarmami włóknistymi, takimi jak słoma, siano, kora i krzewy. Mimo, że jedzą trawę, nie powinny przekarmiać ani koniczyny ani go.
W środowisku naturalnym osioł żeruje na różnorodnej roślinności, od kory i krzewów po jagody i trawę. W niewoli, osioł wymaga pokarmów o wysokiej zawartości błonnika, takich jak jęczmień i siano, z niewielką ilością traw o niskiej zawartości błonnika. Sieczki pleśni i orzechów to dwie inne opcje z wysokim włóknem. Właściciele muszą unikać karmienia owsa osła, ponieważ ziarno to może powodować zapalenie kopyt lub ochwatu. Osioł również potrzebuje soli lub minerału.
Słoma jęczmienna jest głównym składnikiem diety osiołka. Nie tylko ma wysoką zawartość błonnika, ale ma niską kaloryczność, dzięki czemu zwierzę nie może nałożyć zbyt dużej wagi. Właściciel powinien karmić owcę osłów, pszenicę lub siemię lniane tylko w określonych okolicznościach. Słoma owsiana ma wyższą zawartość kalorii i jest odpowiednia tylko dla starszych osłów, natomiast słoma pszeniczna wymaga młodego osła o mocnych zębach, aby go zjeść. Słoma lniana może być podawana osiołowi tylko wtedy, gdy wcześniej sie gotowano.
Właściciel musi pozwolić sianiu wyschnąć przez co najmniej trzy miesiące przed nakarmieniem go osiołowi i oddać go osiołowi tylko wtedy, gdy nie zawiera pleśni. Zarówno siano łąkowe jak i siano są dobrym rozwiązaniem ze względu na wysoką zawartość błonnika, ale siano z krowami powinno być podawane osiołowi tylko wtedy, gdy jest zmieszany ze słomą. Przy zakupie siana łąkowego, właściciel musi upewnić się, że nie ma w nim kozła ofiarnego, żółtego kwiatu, który jest toksyczny dla osłów.
