Jako lider afroamerykańskiego ruchu praw obywatelskich z lat 50. i 60. ubiegłego wieku Martin Luther King Jr. pomógł wygrać walkę o równe prawa dla wszystkich ras. King był przywódcą bojkotu w Montgomery, Alabamie i autobusie, którego kulminacją było orzeczenie z 1956 r. W sprawie Browder v. Gayle U.S., które uznało segregację rasową za niezgodną z konstytucją.
Król pomógł także w walce przeciwko segregacji na południu. Jako przywódca Southern Christian Leadership Conference King podróżował po Stanach Zjednoczonych, głosząc przesłanie o niestosowaniu przemocy i nieposłuszeństwie obywatelskim inspirowanym Gandhim. W 1963 roku King i jego grupa przybyli do Birmingham w stanie Alabama i zostali brutalnie dotknięci przez miejscową policję. Powstałe obrazy psów policyjnych atakujących pokojowych demonstrantów, a także policja, wykorzystująca potężne węże wodne przeciwko protestującym, były transmitowane w całych Stanach Zjednoczonych. Te obrazy zainspirowały wielu Amerykanów do popierania promowanej przez króla sprawy.
Przemówienie króla z 1963 r. "Mam marzenie", które wygłaszał podczas Marszu Pracy i Wolności w Waszyngtonie, zainspirowało wielu Amerykanów i ostatecznie popchnęło rząd Stanów Zjednoczonych do uchwalenia Ustawy o Prawach Obywatelskich, czyniąc nielegalnym dyskryminację. przeciwko mniejszościom w zatrudnianiu, miejscach publicznych, edukacji lub transporcie. Praca króla i jego naśladowców również przyczyniła się do uchwalenia ustawy o prawach do głosowania z 1965 r.
