Neo-Pawłowska uwarunkowania odnoszą się do koncepcji w "Dzielnym nowym świecie" Aldusa Huxleya, w której ludzkie dzieci są uwarunkowane przez elektrowstrząsy, aby unikać książek i kwiatów, zgodnie z SparkNotes. Gdy dzieci czołgają się w stronę książek i kwiaty, ich opiekunowie mają łagodny wstrząs elektryczny. Naukowcy z tej książki stwierdzili, że niemal 200 powtórzeń leczenia wstrząsu dla niemowląt ma negatywny wpływ na książki i kwiaty.
Ideą tego uwarunkowania w tej książce jest kierowanie zachowaniem dzieci, gdy oczekuje się, że będą czytać książki w późniejszym życiu, uniemożliwiając im czytanie materiału, który mógłby je odmienić. Przesłanką uwarunkowanej nienawiści do kwiatów jest wspieranie konsumpcji wytwarzanych towarów poprzez zmuszanie niemowląt do brzydzenia się naturą. Według książki nienawiść do książek i kwiatów prowadzi do większej konsumpcji.
Klimatyzacja Pawłowa została po raz pierwszy opisana przez rosyjskiego naukowca Iwana Pawłowa. Odkrył odruch warunkowy za pomocą psów. Pavlov dzwonił za każdym razem, gdy psy były karmione. W końcu zdecydował, że psy ślinione tuż po sygnale dzwonkowym są gotowe. Pawłow dowiedział się, że zwierzęta są uwarunkowane, łącząc dzwon z jedzeniem. Podobnie niemowlęta w "Brave New World" uwarunkowane są tym, że boją się książek i natury, pamiętając o porażeniu prądem.
