W latach 1939-1941 Niemcy dokonały inwazji i okupacji Polski, Norwegii, Danii, Holandii, Belgii, Luksemburga, Francji, Grecji, Jugosławii, Austrii i Włoch. Włochy zaczęły jako sojusznicy Niemiec; jednak po oddaniu Włoch siłom Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii Niemcy wkroczyły i zajęły Rzym.
Gdy Niemcy rozpoczęły plany inwazji na Polskę, Hitler podpisał pakt o nieagresji z przywódcą Związku Radzieckiego Józefem Stalinem. W tym układzie Związek Radziecki potajemnie zaakceptował inwazję i okupację Polski przez Niemcy. Związek Radziecki wkroczył nawet do Finlandii, a wraz z groźbami inwazji przejął kontrolę nad Litwą, Estonią i Łotwą. Gdy Niemcy zaatakowały Polskę, Francja i Wielka Brytania wypowiedziały wojnę. Jednak Niemcy nadal atakowały i okupowały kraje, w tym Francję. We wrześniu 1940 r. Niemcy próbowały nawet dokonać inwazji na Wielką Brytanię, wielokrotnie bombardując Londyn. Londyńczycy nazwali ten nalot bombowy na Blitz. Żądało ponad 40 000 istnień ludzkich, ale Wielka Brytania się nie poddała. W 1941 roku Stany Zjednoczone aktywnie połączyły siły z Wielką Brytanią i Francją, aby ostatecznie pokonać Niemcy, Włochy i Japonię. Wielu Żydów w tych kontrolowanych przez Niemców krajach ucierpiało podczas obozów koncentracyjnych. Jedną z różnic w ich doświadczeniach z niemieckimi Żydami była szybkość, z jaką Niemcy izolowały i przenosiły ich do gett, a następnie wysyłały do obozów, zgodnie z "The Holocaust Explained".
