Półwysep Iberyjski, który znajduje się w południowo-zachodniej Europie, składa się głównie z trzech krajów: Andory, Hiszpanii i Portugalii, a także zawiera niewielkie porcje Francji i brytyjskiego terytorium Gibraltaru. Półwysep Iberyjski obejmuje w przybliżeniu 225 000 mil kwadratowych i stanowi południowo-zachodni skraj Europy. Jest to trzeci co do wielkości półwysep w Europie; Półwysep Skandynawski i Półwysep Bałkański są największe.
Półwysep Iberyjski jest jednym z największych i najstarszych półwyspów w Europie. Po raz pierwszy zamieszkiwały go ludzie w czasach starożytnej Grecji, kiedy greccy osadnicy, zwani Iberyjczykami, osiedlili się na jego ziemiach. Nazwa półwyspu pochodzi od rzeki Iberus, która jest drugą co do długości rzeką na Półwyspie Iberyjskim. Półwysep ten stanowi najbardziej wysunięty na południe punkt kontynentu europejskiego i zawiera kilka ważnych cech fizycznych, takich jak góry i duże rzeki.
Ma zróżnicowaną topografię, w tym Pireneje na północnym wschodzie, które stanowią fizyczny bufor między Półwyspem Iberyjskim a otaczającym kontynentem europejskim. Południowa część półwyspu graniczy z Cieśniną Gibraltarską, która oddziela półwysep od Afryki Północnej. Półwysep Iberyjski otoczony jest dwoma innymi zbiornikami wodnymi: Ocean Atlantycki tworzy brzegi zachodnich i północnych linii brzegowych, a Morze Śródziemne tworzy granicę wschodniego brzegu.
