Istnieje ponad 5000 gatunków biedronek i są one trujące tylko dla mniejszych zwierząt, takich jak ptaki i jaszczurki. Biedronki nie są uważane za trujące dla ludzi. Jednak ludzie, którzy przypadkowo spożywają biedronkę, uważają je za faulującą.
Biedronki to chrząszcze. W Europie są one powszechnie znane jako chrząszcze biedronki. Ich jaskrawo zabarwione ciała służą do ostrzegania przed zbliżającymi się drapieżnikami, ostrzegając ich, że nie są smaczną przekąską. Ich jaskrawoczerwone zabarwienie jest naturalnym systemem obrony, który chroni je przed uszkodzeniem. Człowiek musiałby spożywać setki biedronek na jednym siedzeniu, by odczuwać jakiekolwiek złe efekty.
Badania naukowe przeprowadzone przez uniwersytety w Exeter i Liverpoolu wykazały, że biedronki, które jedzą bardzo wcześnie, rozwijają jaśniejsze barwy niż te, które jedzą znacznie rzadziej. Ci z jasnoczerwonymi ciałami mają silniejszą obronę przed trucizną niż ich jaśniejsze odpowiedniki. Bycie jaśniejszym kolorem sprawia, że są one łatwiejsze do zobaczenia, co jest dobre dla uniknięcia niebezpieczeństwa.
Biedronki są uważane za przyjazne dla owadów przez ogrodników, ponieważ uwielbiają jedząc szkodniki. Większość biedronek odżywia się mszycami. Często składają jaja w pobliżu kolonii mszyc. Młode potomstwo zaczyna karmić mszyce natychmiast po wykluciu. Pozwolenie, by biedronka ogrodowa czołgała się po skórze, nie jest niebezpieczne.