W pewnym okresie prerie tętniły życiem, pokryte stadami pasących się zwierząt, takich jak żubry, łosie, jelenie, psy preryjne, bawoły i króliki. Jednak od 2014 r. większość ziemia, która była niegdyś terenem prerii, zniknęła, zurbanizowała się i rozwinęła, dopóki tylko niewielki procent ziemi pozostaje nietknięty.
W czasach, gdy prerie były u szczytu, obfite trawy i rośliny były bardzo zróżnicowane. Klimat był bardziej suchy na obszarach zachodnich, gdzie opady były rzadsze. W rezultacie żyjące zwierzęta nauczyły się przystosowywać, zużywając mniej wody. Zwierzęta, takie jak wiewiórki i ryjówki, które żyły na prerii, czerpały większość wody z jedzenia, które jedli. Wiele mniejszych zwierząt, takich jak psy preriowe i myszy, poszło pod ziemię, kopiąc liczne tunele, aby zachować chłód i spać podczas gorącego dnia. Nawet rośliny nauczyły się przystosowywać do upałów i rozwinęły głębokie korzenie i cebulki pod ziemią. Zwierzęta zjadały rośliny i użyźniały ziemię, a co kilka lat ogień wypalał górną warstwę życia roślin, prowadząc do nowego wzrostu i płodności. Od 2014 r. Niektóre zwierzęta preriowe pozostają na ziemiach preriowych, na otwartych terenach rolniczych lub na wolności. Do takich gatunków należą króliki, psy preryjne i jelenie.
