Mieszkańcy Indii żyli w tipi - znanych również jako tipi, tepes i tipi - ponieważ te mieszkania były łatwe do przeniesienia, ponieważ rdzenni mieszkańcy Ameryki podążali za stadami migrującego bizona lub żubra. Ponieważ od zwierząt zależało jedzenie i dobra, Indianie Plains prowadzili życie koczownicze, aby utrzymać stałe zapasy żubrów. Tepees były względnie proste w transporcie i konfiguracji.
Indianie stepowi jedli świeże mięso żubra i suszili je. Wykorzystali również wiele części bawołu do produkcji przedmiotów niezbędnych do codziennego życia, takich jak odzież, broń, wiadra, klej, liny, a nawet tipi.
Rama tepee została wykonana z wielu długich słupów połączonych blisko góry. Drewno pochodziło z drzew, takich jak sosny sosnowe, żółte sosny i cedry. Skóry bawołów były pierwotnie używane do przykrycia ramy, ale ponieważ pod koniec XIX wieku zwierzęta stały się rzadsze, płótno stało się bardziej powszechne. Osłona rozciągnęła się na biegunach i często była przytrzymywana wzdłuż dolnej krawędzi kamieniami lub blokami sodowymi. Gotowe tipi miały kształt stożka, z płatkami dymu pokrywającymi szczyt.
W większości przypadków kobiety budowały, ustawiały, zdejmowały i naprawiały tepees. Jednak wszelkie dekorowanie było zwykle wykonywane przez mężczyzn. Dekoracje obejmowały geometryczne kształty i wizerunki świętych zwierząt, legend i scen bitewnych.
