Zwierzęta z arktycznej tundry przystosowały się do przetrwania zimnych warunków, zgodnie z Conservation Institute. Lemingi, zające arktyczne i arktyczne wiewiórki to kilka zwierząt, które przystosowały się do zimna.
Instytut Ochrony Dziedzictwa zauważa, że istnieje kilka wspólnych elementów, które wiążą wiele zwierząt tundra ze sobą, takich jak zatrzymywanie ciepła w ciele, izolacja powietrzna uwięziona, izolacja tłuszczu i olej, który utrzymuje wilgoć w zatoce. Inne zwierzęta, takie jak arktyczne i tundrowe wilki, niedźwiedzie polarne i piżmo wół, są również dobrze przystosowane do środowiska arktycznego. Zwierzęta te przyjęły różne mechanizmy obronne, które chronią swoje ciało przed ekstremalnie niskimi temperaturami. Na przykład dodatkowy błonnik niedźwiedzi polarnych chroni je przed arktycznymi elementami. Ich oleisty płaszcz utrzymuje również wilgoć podczas pływania w wodzie. Futro z niedźwiedzia polarnego służy również jako izolacja, która utrzymuje ciepłe powietrze uwięzione w ciele.
Długie płaszcze Piżma pomagają utrzymać ciepłe powietrze wewnątrz ciała. Wół piżmowy skłania się do grupowania, generując więcej ciepła, chroniąc młode przed drapieżnikami, takimi jak wilki. Wiewiórki arktyczne wykorzystują również woły do układania nory. Zające polarne to także zwierzęta, które grupują się w grupach w celu generowania ciepła. Nogi arktycznych wilków są krótsze niż ich wilcze odpowiedniki za granicą, a ich uszy są zaokrąglone i mniejsze. Mniejsze części ciała pomagają organizmom przetrwać na mrozie.
