Lis arktyczny ma grube, gęste futro, małe uszy hamujące utratę ciepła, pokryte futrem ochraniacze na stopy i zdolność przechowywania grubej warstwy tkanki tłuszczowej. Wszystkie te cechy fizyczne umożliwiają lisowi życie w arktycznym klimacie często poniżej zera.
Lisy polarne mają od 6 do 10 funtów, a mężczyźni średnio 7 funtów, a kobiety 6 funtów. Od nosa do ogona mają średnio 30 do 40 cali długości, z 10 do 13 cali z ogonem. U ramion lisa ma od 9 do 11 cali wzrostu.
Inną adaptacją do przeżycia jest zmiana futra arktycznego lisa ze śnieżnej bieli w zimie na brązowawy odcień w lecie. Zapewnia to kamuflaż, szczególnie przydatny dla gatunku, który żyje w bezdrzewnym krajobrazie. Zwierzęta te żyją w norach i mogą produkować do dwóch miotów każdego roku, z aż 15 zestawami na ściółkę. Sezon lęgowy trwa od września do maja, a zarówno samce, jak i samice zajmują się młodzieżą.
Lisy polarne są wszystkożerne i jedzą wszystko, w tym lemingi, ryby i jagody. Ich lepszy słuch pozwala im wyczuć ofiarę pod śniegiem lub lodem. Po znalezieniu, lis albo rzuca się na zwierzę lub wykopuje je spod śniegu. Wszelkie zapasowe produkty są chowane do wykorzystania w przyszłości. W czasach szczytu lisy polarne drapieżne zabijają niedźwiedzie polarne.
