Południowo-zachodnia Azja składa się z miejskich kieszeni, a także ekspansywnych mas lądowych, w szczególności z Arabskiej Pustyni i Wschodnio-Sahersko-Arabskich Kserawii Xeric, które stanowią najbardziej ciągły piasek na świecie. Przecięcie przez Arabię Saudyjską to skarpa Tuwayq, łuk wapiennych skał, jaskiń i kanionów rozciągających się na prawie 500 mil. Rub'al-Khali, basen sedymentacyjny, rozciąga się od Arabii Saudyjskiej do Omanu i Jemenu.
W niektórych obszarach pustyni istnieją solne mieszkania, a także szybkie piaski. Znaczna część południowo-zachodniej Azji jest uważana za nadrzewną, co oznacza, że odnotowano czasy, w których nie ma deszczu przez 12 kolejnych miesięcy. Obszar ten graniczy z Europą na północnym zachodzie i Morzem Śródziemnym na zachodnim wybrzeżu regionu. Inne zbiorniki wodne w tym regionie lub w jego sąsiedztwie obejmują Morze Marmara, Cieśninę Bosfor, Morze Czarne i Morze Kaspijskie.
Najczęściej nazywane Środkowym Wschodem, południowo-zachodnia Azja jest najbardziej znana z rozległych terytoriów. Kraje składające się na ten region to Turcja, Arabia Saudyjska, Iran, Izrael, Irak, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Katar, Oman, Syria, Azerbejdżan, Jordania, Jemen, Liban, Palestyna, Kuwejt, Bahrajn, Gruzja i Armenia. Niektóre kraje, takie jak Turcja, Armenia i Azerbejdżan, identyfikują się jako część Europy i Bliskiego Wschodu.
