Rekonstrukcja była okresem korekty po wojnie secesyjnej, której towarzyszyła przemoc i zamieszanie. Rekonstrukcja miała wiele ważnych osiągnięć, w tym utworzenie czarnych uczelni, takich jak Howard University i Fisk University. Jednak w nowo powstałych rządach południowych doszło do rozprzestrzenienia się korupcji, a zadanie odbudowy stanowiło duże obciążenie dla gospodarek północnych.
Po zakończeniu wojny domowej Stany Zjednoczone stanęły przed trudnym zadaniem ponownego włączenia byłych niewolników do społeczeństwa. Jednym z największych sukcesów odbudowy była 14. zmiana konstytucji. Poprawka przyznała równe prawa obywatelskie Afroamerykanom, w tym prawo do głosowania. Jednym z głównych celów nowo uwolnionych niewolników było zdobywanie ziemi w celu uzyskania niepodległości. Generał Unii William T. Sherman obiecał 40 akrów ziemi niewolnikom, którzy walczyli na wojnie. Obietnica ta nie została dotrzymana, a wielu Murzynów pracowało jako zubożałe współwłaściciele, w warunkach podobnych do niewolnictwa.
Podczas rekonstrukcji doszło również do powszechnej przemocy na południu. Ku Klux Klan został założony w 1866 roku z politycznymi motywacjami. Założyciele starali się powstrzymać Afroamerykanów przed głosowaniem poprzez groźby i akty przemocy. Północ straciła zainteresowanie odbudową podczas długiej depresji, która rozpoczęła się w 1873 roku. Rekonstrukcja wyczerpała ich pieniądze i zasoby, więc zaczęli wycofywać swoje wysiłki aż do kompromisu z 1877 roku, który oznaczał koniec ery odbudowy.
