Krocionogi to stawonogi klasy Diplopoda, co znaczy podwójna stopa. Krocionogi posiadają wydłużone, podzielone na segmenty ciała z dwiema parami nóg w segmencie. Te stawonogi to detrytusy, które żywią się rozkładającym się materiałem organicznym.
Krocionogi mają długie ciała z krótkimi antenami i krótkimi nogami, które są pionowo w linii z ich ciałami. Ten kompaktowy kształt ciała pozwala na orkę przez glebę i odpadki. Większość krocionogów jest w większości czarnych, ciemnobrązowych lub szarych, o odważniejszych odcieniach czerwieni, fioletu lub żółci na swoich segmentach i nogach. Małe otwory lub spirale na każdym segmencie pozwalają im oddychać; storczyki krocionogów są najbardziej wydajne w środowiskach wilgotnych.
Krocionogi zamieszkują prawie każde siedlisko obejmujące ciemne, wilgotne obszary. Są one powszechnie spotykane pod kłodami, ściółce i kompostem. Obszary te zapewniają bogatą podaż rozkładającego się materiału organicznego - głównego źródła pokarmu krocionoga. Jak detritivores, krocionogi pomagają rozkładać składniki odżywcze, takie jak azot i przywracają je do gleby.
Krocionogi nie potrafią ugryźć w obronie. Zamiast tego radzą sobie z zagrożeniami, zwijając się w kulę i wydzielając toksyczne lub niesmaczne substancje przez ich egzoszkielety. Sekcje kilku gatunków zawierają cyjanek, a kilka tropikalnych krocionogów potrafi nawet rzutować toksyny w oczy drapieżnika.
Krocionogi często mylone są ze stonogami z powodu ich ogólnego kształtu i liczby nóg. Jednakże stonogi zawsze mają dwie pary nóg na segment, podczas gdy stonogi mają tylko jedną. Co więcej, stonogi są jadowite i zdolne do dostarczenia czasami bolesnego ugryzienia.
