Dwa sąsiednie kąty, których niepasujące boki są przeciwległymi promieniami, tworzą parę liniową. Dwa kąty łączą się w 180 stopniach, a dwa przeciwne promienie tworzą prostą linię. Sąsiednie kąty pojawiają się z pojedynczego promienia, który rozpoczyna się w punkcie środkowym przeciwnych promieni.
Kąty sąsiednie są dodatkowe, ponieważ dodają do 180 stopni. Na przykład jeden kąt może wynosić 45 stopni, a drugi 135 stopni. Jeśli dwa przystające kąty tworzą parę liniową, są one prostopadłe pod kątem 90 stopni. Nie wszystkie dodatkowe kąty są liniowymi parami, ale wszystkie pary liniowe są kątami pomocniczymi. Dwa promienie łączą się, tworząc prostą linię z jednym punktem, który rozpoczyna promień pary liniowej.
Może istnieć wiele liniowych par, które pochodzą z tego samego punktu wzdłuż dwóch przeciwnych promieni. Promień to linia o silnym punkcie początkowym, która biegnie nieskończenie w jednym kierunku. Przeciwne promienie zaczynają się od jednego punktu końcowego i idą w nieskończoność w przeciwnych kierunkach.
Liniowe pary mają zastosowania w świecie rzeczywistym w chemii, ponieważ dotyczą struktury chemikaliów i cząsteczek. Znajomość trójwymiarowego układu atomów i cząsteczek daje naukowcom wskazówki co do reaktywności, barwy, magnetyzmu i aktywności biologicznej substancji.
