Elastyczność cenowa ilustruje, w jaki sposób zmiana ceny tego towaru wpływa na ilość żądaną towaru. Wyznacznikiem elastyczności cenowej popytu jest dostępność substytutów, rozmiarów, trwałości i czasu.
Liczba dostępnych substytutów jest kluczowym wyznacznikiem elastyczności cenowej popytu. Im więcej substytutów ma dobro, tym większa elastyczność cenowa popytu. Sprzedawca towaru z wieloma substytutami ma mniejszą zdolność do podniesienia ceny, ponieważ konsumenci przejdą na tańszy substytut. Lojalność wobec marki maleje, gdy rośnie liczba towarów zastępczych.
Wielkość wydatków wpływa również na elastyczność cenową popytu. Tanie towary mają mniejszą elastyczność cenową, ponieważ cena stanowi tak mały procent dochodu konsumenta. Na przykład zmiana ceny paznokci będzie miała mniejszy wpływ niż zmiana ceny samochodów.
Trwałość wpływa na elastyczność cenową popytu na dobro, ponieważ konsumenci nadal używają starszych towarów, gdy sprzedający podnoszą cenę nowych towarów. Łatwo psujące się towary nie dają konsumentom możliwości korzystania ze starszych towarów.
Czas jest ostatecznym wyznacznikiem elastyczności cenowej popytu. W krótkiej perspektywie konsumenci nadal kupują tę samą ilość towaru, gdy cena rośnie. Jednak wraz z upływem czasu konsumenci dostosowują swoje zachowania zakupowe.
