Pierwsze sześć miesięcy w kalendarzu żydowskim w porządku chronologicznym to Nisan, Ijar, Siwan, Tammuz, Av i Elul. Następne miesiące to Tiszri, Szachawan, Kislew, Tevet, Szewat i Adar. W latach przestępnych Adar nazywa się Adar I, a za nim podąża Adar Beit.
Nisan jest pierwszym miesiącem i zaczyna się na wiosnę od Paschy. Chociaż Święto Paschy rozpoczyna się w pierwszym miesiącu kalendarza, żydowskie święto noworoczne odbywa się w miesiącu Tiszri. To jest moment, w którym liczba lat się zmienia. Miesiące w kalendarzu nie są pochodzenia hebrajskiego, ale w rzeczywistości są babilońskie. Zostali oni adoptowani podczas hebrajskiego wygnania z Judy do Babilonu w 586 r. Pne
Każdy miesiąc ma odpowiedni motyw. Motywem Nisana jest odkupienie, a Iyar to samodoskonalenie. Siwan opowiada o dawaniu Tory, podczas gdy Tammuz jest czasem, aby strzec oczu i zastanawiać się nad grzechem złotego cielca. Tematem Av jest komfort, ponieważ chociaż Najwyższy Kapłan i obie Świątynie zostały zniszczone podczas Av, postrzega się je jako czas do refleksji nad końcem wygnania i ostatecznym wypełnieniem Bożej obietnicy do Hebrajczyków. Elul mówi o pokuty, a Tishri o sile. Cheshvan jest miesiącem wielkiej powodzi. Kislev jest o odpoczynku, a Tevet o Boskiej Miłości. Motywem Szewta jest Drzewo Życia, a Adar to szczęście.
