Zewnętrzny rdzeń Ziemi zaczyna się około 1800 mil pod powierzchnią Ziemi i ma grubość od 1370 do 1430 mil. Składa się z ciekłego żelaza i niklu z pewnymi pierwiastkami śladowymi.
Zewnętrzny rdzeń otacza solidny wewnętrzny rdzeń, który ma około 750 mil grubości i sam jest otoczony płaszczem. Granicą między zewnętrznym rdzeniem a płaszczem jest nieciągłość Gutenberga, która charakteryzuje się zanikaniem fal poprzecznych od aktywności sejsmicznej i utratą około 30% prędkości dla innych rodzajów fal sejsmicznych. Uważa się, że zewnętrzny rdzeń jest źródłem pola magnetycznego Ziemi.