Główne formy terenu obejmują równiny, płaskowyże, wzgórza i góry, podczas gdy mniejsze formy terenu obejmują mniejsze cechy naturalne, takie jak buttes, kaniony, doliny i baseny. Te rzeźby terenu powstały w wyniku erozji ziemskiej powierzchnia i aktywność płyty tektonicznej pod tą powierzchnią przez długi czas.
Plains to płaskie obszary ziemi, które zwykle istnieją na niższej wysokości niż otaczający krajobraz. Równina zwykle ma niewielką zmianę w elewacji wewnątrz niego. Przykłady zwykłych siedlisk obejmują lasy i łąki. Płaskowyże są również płaskimi obszarami lądu, ale istnieją na wyższym poziomie niż otaczający krajobraz. Płaskowyże często łączą się z otaczającym krajobrazem za pomocą stromych zboczy.
Wzgórza i góry są wysokimi formami terenu, a góry są wyższymi z nich. Wyróżniają się one od płaskowyżów poprzez okrągły lub stromy szczyt. Buttes są indywidualnymi, podnoszonymi naturalnymi cechami, które wyłaniają się z płaskiego krajobrazu.
Kaniony, doliny i baseny to nisko położone naturalne cechy. Doliny istnieją w cieniu otaczających wzgórz lub gór. Kaniony są typem doliny ze stromymi ścianami, często wyrzeźbionymi przez drogę wodną. Zagłębienia to zagłębienia w ziemi. Dodatkowymi przykładami ukształtowania terenu są mesa, lodowiec i less.
