Kontrowersyjna postać w historii Chin, Mao Zedong założyła Chińską Republikę Ludową, przekształcając naród w państwo socjalistyczne i nacjonalizując przemysł i biznes pod rządem, realizując reformy socjalistyczne. Jego ideologia, połączenie myśli marksistowsko-leninowskiej z polityką polityczną i militarną, jest określana pod zbiorowym parasolem maoizmu. Jest chwalony za modernizację Chin i krytykę za to, że jest dyktatorem, który naruszył prawa człowieka.
Życie Mao Zedonga naznaczone jest zaangażowaniem politycznym nawet jako młody człowiek czerpiąc inspirację z marksizmu i starożytnej chińskiej filozofii. Organizował protesty i mocno angażował się w Komunistyczną Partię Chin, otwierając oddział w Changsha. W końcu doszedł do władzy jako przywódca wojskowy, pomagając wypędzić Japonię, zanim wywołał wojnę domową, która doprowadziła do utworzenia Chińskiej Republiki Ludowej w 1949 roku. Mao Zedong promował edukację, równość płci i przystępny dostęp do opieki zdrowotnej, uruchamiając Wielką Brytanię. Skok programu do utworzenia dużych gmin rolniczych, które nie powiodło się. W 1966 r. Mao Zedong kierował rewolucją kulturalną, atakując młodych, i opracował kryzys, który tylko on mógł rozwiązać i wezwał do usunięcia elity i klasy średniej, burząc tradycyjną chińską hierarchię w tym procesie.
