Tezy 95, znane również jako "Spór o władzę i skuteczność odpustów", były listą tematów dyskusji, które Martin Luther przybił do drzwi kościoła w Wittenbergi w 1517 roku, aby zaprotestować przeciwko sprzedaży odpustów. Jego protest wywołał protestancką reformację.
Urodzony w 1483 r. w zamożnej niemieckiej rodzinie, Luther najpierw uczył się prawnika. Jednak po przypisaniu swojego przeżycia po gwałtownej burzy do cudu Bożego, wstąpił do klasztoru. Kontynuował naukę i przekonał się o stwierdzeniu Augustyna, że zbawienie było tylko łaską, a nie czynem. Oburzył się z powodu sprzedaży odpustów lub odpuszczeń grzechów przez Kościół katolicki i opublikował 95 tez, aby sprowokować publiczną debatę na ten temat. Chociaż główny sprzedawca odpustów, Johann Tetzel, obiecał, że po zakupie odpustów dusze zostały natychmiast uratowane, Luter nalegał, że zbawienie było już wolne i zażarcie wymagało zapłaty za to.
Tezy 95 stały się popularne w Wittenberdze i innych częściach Niemiec, ale papież ogłosił je heretyckie. Po pojawieniu się przed sejmem Worms w 1521 roku i odmowie odrzucenia, Luther został zmuszony do ukrywania się. Karol V, cesarz rzymski, nakazał zniszczenie jego pism. W miarę rozprzestrzeniania się reformacji protestanckiej Luther wyrzekł się swojej celibatu i poślubił, przetłumaczył Nowy Testament na język niemiecki i napisał wiele innych prac opisujących jego przekonania.
