Niektóre podobieństwa między dżinizmem a buddyzmem obejmują ich porównywalne behawioralne proklamacje dla wyzwolenia i ich wspólne historyczne pochodzenie w VI wieku pne. obie zostały również założone przez ludzi, którzy odrzucili życie luksusowe za jedną z ascezy i dążenie do prawdy.
W szczególności założycielem dżinizmu był człowiek o imieniu Vardhamana, którego rodzina była bogata i wpływowa. W wieku 30 lat oddał wszystkie swoje posiadłości i, po długim okresie kontemplacji, stał się oświecony.
Siddhartha Gautama, założyciel buddyzmu, również wyrzekł się swoich ziemskich posiadłości i statusu, aby określić przyczynę cierpienia, ostatecznie stając się oświeconym Buddą.
Zarówno dżinistyczne, jak i buddyjskie tradycje podkreślają brak przywiązania i uczciwe, honorowe życie jako drogę do oświecenia. Dżiny jednak są nieco bardziej ekstremalne w swoim nacisku na niestosowanie przemocy, lub "ahimsa", obejmując szczerym szacunkiem wszystkie żywe organizmy, w tym owady, rośliny, a nawet bakterie. W rezultacie Jains powstrzymuje się od spożywania nie tylko mięsa i produktów mlecznych, ale także wszelkich produktów żywnościowych i napojów, które powodują niepotrzebne szkody dla mikroorganizmów lub owadów, w tym warzyw korzeniowych, miodu, sfermentowanej żywności, grzybów i grzybów, alkoholu i niefiltrowanej wody.
Być może ze względu na swój restrykcyjny tryb życia, kolejną kluczową różnicą między dżinizmem a buddyzmem jest to, że podczas gdy ten drugi rozprzestrzenił się po całym świecie, dżinizm pozostał względnie zlokalizowany w miejscu swojego pochodzenia w Indiach.
