Starożytni Egipcjanie wyhodowali szeroką gamę zbóż, warzyw i owoców. Coroczne zalewanie Nilu zapewniało żyzną ziemię pod uprawę pszenicy, jęczmienia i lnu jako główne uprawy. Cebula, por, daktyle i figi to przykłady warzyw i owoców.
Regularna powódź osadzała osady bogate w składniki odżywcze wzdłuż brzegów rzeki, które stanowiły doskonałą glebę dla rolnictwa. Rolnictwo stanowiło dużą część egipskiego życia codziennego, a Egipcjanie uprawiali wiele różnych rodzajów upraw na eksport i żywność.
Jedną z ważniejszych upraw, które rosły naturalnie na obrzeżach rzeki, ale również były uprawiane, były papirusowe trzciny. Te trzciny były niezbędne do życia wzdłuż Nilu. Starożytni Egipcjanie przekształcali te trzciny w skify, by podróżować wzdłuż rzeki, sandałów, maty, papieru i koszy. Była to tania, wszechstronna uprawa, która została zintegrowana z modą i przemysłem.
Żyzne banki Nilu były także świetne do trzymania zwierząt. Gleba z łatwością wyhodowała żywność potrzebną zwierzętom hodowlanym, takim jak krowy, owce i świnie. Pozwoliło to starożytnym Egipcjanom na posiadanie pełnych gospodarstw, które produkowały nie tylko uprawy, ale także mięso, skóry i wyroby mleczne. Gnój zwierząt był używany do pożarów, a większe zwierzęta, takie jak woły, pomagały w poprawie produkcji rolnej.
