Frankenstein i jego twórcy podzielają miłość do natury, szczególnie gdy są zdenerwowani lub zasmuceni, oboje mają chęć do nauki, a obaj szukają zemsty, gdy wierzą, że zostali źle potraktowani przez społeczeństwo. "Frankenstein" został wydany w 1818 roku przez Mary Shelley jako powieść gotycka.
Frankenstein podziwiał naturę i próbował ją naśladować, tworząc życie. Podczas podróży Frankenstein wyruszył w góry z przyjacielem, doświadczył natury jako kojącego balsamu w obliczu głębokiego niepokoju. Podobnie istota Frankensteina była zafascynowana wiosną i pięknem kreacji natury, pomimo swojej okropnej egzystencji, która nie była przyjemna ani piękna. Zarówno Frankenstein, jak i jego twórcy pragnęli dowiedzieć się więcej o swoim otoczeniu, ale wierzyli, że wiedza jest niebezpieczna i pełna negatywnych konsekwencji. Ponieważ zarówno Frankenstein, jak i stwór poczuli się skrzywdzeni przez innych, mimo że byli podobni do wielu rzeczy, oboje czuli się usprawiedliwieni, gdy tworzyli swoje indywidualne plany zemsty na drugim.